Team Time Trial – Tijdrit Roland

De ‘Team Time Trial’ is een tijdrit waarbij je met de ganse ploeg het opneemt tegen de klok. Het principe is eenvoudig, je vertrekt voor een 20-tal kilometer en de tijd van de 4e renner die over de aankomst bolt plakt op het scorebord. Een loodzware fysieke en zeker ook mentale discipline !

Al enkele jaren is het midden augustus de Tijdrit Roland in Geel, de gevreesde ‘Tijdrit aan de Loana’ voor wielertoeristen. Gevreesd, want de angst om af te gaan is bij wielertoeristen immens. Want op zondagvoormiddag in groep rijden en even wat voorsprong nemen om je vorm te etaleren is eenvoudig, maar het in je eentje (Wat ook een mogelijkheid is in de Roland tijdrit) of vooral in een Team Tijdrit bewijzen wat je waard bent is heel wat anders … De aankomstklok liegt namelijk niet !

Alhoewel het de jongste jaren gebeterd is … de tijdrit was enkel voor ploegen en er was geen reglementering op tijdritfietsen … op den duur reden enkel nog quasi semi-professionele tijdritploegen mee die alle ploegentijdritten in gans België afschuimden en geen supporters meebrachten (= dus ook geen geld in de kassa voor het organiserende team).
Daarom kwam er een wijziging in de reglementen, tijdritfietsen werden enkel nog toegelaten in één reeks, alle andere reeksen dienen met een gewone koersfiets afgewerkt te worden. Je kan hier zowel in ploeg als individueel aan deelnemen, met voor elke categorie een apart klassement. Zo werd de drempel terug verlaagd naar toeristen-groepen uit de buurt die ook de broodnodige aanhang meebrengen.

Dit jaar was het dus van dat op 22 augustus onder een stralende zon met een lichte bries die natuurlijk af en toe op de kop van de lokale hardrijders stond.
Alhoewel de drempel verlaagd is kom je beter niet onvoorbereid aan de start, ten eerste zou het slecht zijn voor je gezondheid en ten tweede heeft elke deelnemer de laatste twee maanden nauwelijks de afwas gedaan thuis … sommigen zijn namelijk maniakaal als het aankomt op de voorbereidingen van tussen pot en pint aangegane uitdagingen.
Zo zag ik complete rollenbanken met hiervoor een ventilator om de ‘coureur voor één dag’ koel te houden, erboven het obligate tentzijl om hem van enig invallend uv-licht te vrijwaren … Zet hier een ploegbus achter en je ziet nauwelijks nog een verschil met profteams 😉 … Maar je zag evengoed deelnemers die gewoon even voor de start wat gingen losrijden.

Wat wel opviel is dat er tegenwoordig blijkbaar geen aftandse koersfietsen meer bestaan. Het geld dat daar in de pits aan koerskapitaal bij mekaar staat is vaak om van te duizelen … blinkende bolides die je niet meer zomaar naast een café kan parkeren na een trainingsritje, kijk maar naar het gestegen aantal diefstallen van koersfietsen en mountainbikes uit tuinhuizen.
Voor een koersliefhebber als ik kijk je je ogen daar uit, net zoals bij de start van een profkoers … volgens mij rijden sommige mindere prof-goden met aftandser materiaal.
Fietsen van Specialized, TrekBMC, … zijn eerder regel dan uitzondering. Zo viel er voor de ploegentijdrit zelfs een BMC Time Machine te bewonderen … Hiervoor moet je algauw zo’n 9.000 Eurokes uit je spaarvarken halen, voor de instapversie welteverstaan ! Goedboerende burgers zou ‘k zo zeggen 😉

 

Masochisme

De remmen konden dus extra los gezet worden bij de start want des te minder je hieraan komt, des te harder moet je na de bocht trappen. Iedereen weg voor zo’n 17km individueel of 22km per ploeg ‘coureur voelen’.
De voldoening achteraf was aan velen te zien in de vorm van braken en vechten tegen andere lichaamssappen die tegen elke prijs naar buiten wilden.
Toch een masochistisch trekje bij de deelnemers zo blijkt … om je zo te willen onderwerpen aan de kleinering van de hoge snelheden.

Al bij al was het een geslaagde namiddag op m’n krukken … zeker om al dit afzien, nippend van een frisse pils, van de zijlijn te mogen bekijken 😉

 

Het resultaat zie je in onderstaand kort video-werkstukje :

Related Posts